Klub Muzyki i Literatury zaprasza na spotkanie pn. „Po 'Tatarskich sercach'” o tomie opowiadań Lenara Szajeha, Musy Çaxarxana Czachorowskiego, Ahata Muszyńskiego „Tatarskie serca” opowie Musa Çaxarxan Czachorowski
Prowadzenie spotkania Urszula Małgorzata Benka
30 listopada (wtorek) 2021 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Od razu powiem: każde z opowiadań w tym zbiorku jest pieszczotą. [...]
Atmosferę tych opowieści przesyca jakiś rodzaj animizmu, czarowstwa, stanów mistycznych. I nie kłócą się one z prozaicznymi opisami starych butów, swetra zrobionego przez matkę, kwiatka wyhaftowanego na chusteczce, a nawet ze sposobem oddawania moczu, bo ten w przeświadczeniu bohatera ustanawia różnicę między psem i wilkiem. Dla mnie to metafora oddająca sedno tej osobliwie prostej metafizyki. Po pierwsze – w metafizyce nie ma sfer tabu: wszystko jest tabu. Wszystko daje do myślenia, powiadamia o jakiejś Obecności i otwarciu na wolę Boga. Ale nie należy jej szukać ani i w księgach, ani w teoriach. Przemawia samoistnie. Może o tym rozstrzyga ta przywoływana czystość? Powietrza, spojrzenia, głosiku albo – jeśli wolno tak się wyrazić – czystość tragedii?
Urszula M. Benka, „Próba dotyku”
Lenar Szajeh (ur. 4 października 1982 r. we wsi Taktałaczuk w rejonie aktanyskim Republiki Tatarstanu) – ukończył Mienzieliński Koledż Pedagogiczny, studiował na Wydziale Filologii Tatarskiej i Historii Kazańskiego Uniwersytetu Państwowego, absolwent studiów podyplomowych, doktor nauk filologicznych, dziennikarz, pisarz, tłumacz, redaktor naczelny Tatarskiego Wydawnictwa Książkowego w Kazaniu. Jego utwory były tłumaczone m.in. na angielski, francuski, polski, turecki oraz kirgiski.
Musa Çaxarxan Czachorowski – dziennikarz, poeta, tłumacz, wydawca. Rzecznik prasowy Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP, przedstawiciel MZR w RP na Dolny Śląsk. Redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Tatarski”, redaktor prowadzący „Rocznika Tatarów Polskich”, redaktor polskiej edycji czasopisma Tatarów litewskich „Lietuvos totoriai”. Założyciel i redaktor naczelny Inicjatywy Wydawniczej Çaxarxan Xucalıq, autor kilkunastu zbiorów poetyckich oraz licznych publikacji związanych z tematyką tatarską i muzułmańską, w tym przekładu Koranu (2018). Jego utwory były tłumaczone na chorwacki, rosyjski, turecki i węgierski.
Ahat Muszyński – tatarski prozaik i publicysta, absolwent Wydziału Dziennikarstwa Kazańskiego Uniwersytetu Państwowego. Autor kilkunastu książek w języku rosyjskim, w tym kilku dla dzieci, przetłumaczonych m.in. na tatarski i angielski. Laureat Republikańskiej Nagrody Literackiej im. G. Dzierżawina i Narodowej Dziecięcej Nagrody Literackiej, uhonorowany tytułem Zasłużonego Twórcy Sztuki Republiki Tatarstanu. Dyrektor Tatarskiego PEN Center, redaktor naczelny „Almanachu Kazańskiego”, starszy pracownik naukowy Biblioteki Narodowej Tatarstanu.
Nagrania wspomnień wrocławskich Sybiraków, Marii Dutkiewicz, Władysława Czaplińskiego, Bolesława Włodarczyka, realizowane przez Stowarzyszenie Pamięci Zesłańców Sybiru w ramach projektu „Pamięci Golgoty Wschodu 2021”
29 listopada (poniedziałek) 2021 roku o godz. 10.00–18.00
Wstęp z zaproszeniami
Sybiracy – w czasach carskich lub w okresie Rosji Sowieckiej: więźniowie wywiezieni na Syberię lub zesłańcy na Syberię. Na Syberii Polacy znaleźli się po raz pierwszy jako jeńcy wojenni w pierwszej połowie XVII wieku, właściwa historia polskich Sybiraków zaczyna się po rozgromieniu konfederatów barskich w 1768 r.
Polscy zesłańcy na Syberię:
ok. 10 tys. zesłańców – Konfederacja Barska 1768 r.
ok. 10 tys. zesłańców – Insurekcja Kościuszkowska 1794 r.
ok. 15 tys. zesłańców – wojny napoleońskie 1812 r.
ok. 60 tys. zesłańców – Powstanie Listopadowe 1830 r.
ok. 70 tys. zesłańców – Powstanie Styczniowe 1863 r.
ok. 100 tys. zesłańców – konspiracje lat 1905–1914
ok. 45 tys.–250 tys. zesłańców – jeńcy 1939 r.
ok. 420 tys.– 1 mln zesłańców – aresztowania i wywózki w latach 1940–1941
ok. 90 tys.–100 tys. zesłańców – aresztowani i internowani w latach 1944–1946.
Różnice w liczbach czasu ZSRR wynikają z różnic między oficjalnymi danymi rosyjskimi a ustaleniami historyków.
Źródło: R. Sławczyński, „O dniach kultury polskiej w Chakasji na Syberii”, Wrocław 1918 [tamże:] M. Janik, „Dzieje Polaków na Syberji” Lwów 1928, J. Siedlecki, „Losy Polaków w ZSRR w latach 1939–1986”, Londyn 1992.
Instytut Pamięci Narodowej we Wrocławiu, Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zapraszają na promocję książki Krzysztofa Szwagrzyka pt. „Cmentarz Osobowicki we Wrocławiu. Pola ofiar komunizmu”
Prowadzenie spotkania Paweł Rozdżestwieński
26 listopada (piątek) 2021 roku o godz. 17.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Książka pokazuje, z jakim trudem do świadomości społecznej przebijała się i nadal przebija prawda o komunistycznych zbrodniach, ich charakterze i rozmiarach. Na cmentarnych polach, gdzie w bezimiennych grobach, a właściwie jamach, chowano ofiary, nie mogły stanąć krzyże. Album stanowi pełny opis wrocławskich pól ofiar komunizmu, z ustaleniem listy ofiar włącznie. Charakterystyce samej nekropolii towarzyszy szczegółowy ogląd poszczególnych pól, również tych, gdzie na pogrzebanych ciałach ofiar terroru komunistycznego pojawiły się „cywilne” pochówki.
Krzysztof Szwagrzyk – urodzony w 1964 r., historyk, dr hab., zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, dyrektor Biura Poszukiwań i Identyfikacji, szef zespołu poszukiwań tajnych miejsc pochówku ofiar reżimu komunistycznego; profesor Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. Autor książek: „Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944–1956” (2005); (red. naukowa) „Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza”, t. 1: 1944–1956 (2005); (z J. Kaweckim, P. Konczewskim, M. Trzcińskim) „Archeologia sądowa w teorii i praktyce” (2013); „Więzienia i obozy na Dolnym Śląsku (1945–1956)” (2013) i in.
Źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Szwagrzyk
Paweł Mikołaj Rozdżestwieński – ur. 4.07.1969 w Sochaczewie, magister nauk prawnych, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1993). Doktorant UKSW w Warszawie, praca doktorska pt. „Umundurowanie piechoty Wojska Polskiego. Jako ekspert w dziedzinie technicznych badań dokumentów, w latach 2000–2007 był zatrudniony we wrocławskiej firmie technologicznej produkującej zabezpieczenia dla polskich dokumentów komunikacyjnych. W latach 2012–2014 pracował jako redaktor merytoryczny „Wielkiej Księgi Kawalerii Polskiej” – 60 tomów, obejmujących historię kawalerii polskiej w latach 1918–1939 oraz oddziałów towarzyszących. Od ponad 30 lat związany ze środowiskiem 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich, autor monografii pułku w 1939 roku, kawaler Krzyża Pułkowego nadanego przez Koło Pułkowe w Londynie. Od kilkudziesięciu lat opiekuje się grobami wojennymi z 1939 roku, w których spoczywają żołnierze Wojska Polskiego wszystkich wyznań i narodowości II RP. 8 września 2021 r. dr Karol Nawrocki, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, powierzył Pawłowi Rozdżestwieńskiemu kierowanie Oddziałem IPN we Wrocławiu, powołując go na stanowisko p.o. dyrektora.
Spotkanie transmitowane online
Spotkanie transmitowane online
Koncert transmitowany online