Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację najnowszej książki prof. Stanisława Niciei pt. "Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych. Tom XVI. Bolechów, Świrz, Chocin, Wełdzirz"
17 maja (poniedziałek) 2021 roku o godz. 17.00
Wstęp z zaproszeniami
XVI tom „Kresowej Atlantydy” przedstawia historię czterech niedużych miejscowości: Bolechowa - miasta leśników, tartaków i drwali: Świrza - gdzie była rezydencja rodowa znanych polskich rodów Krzeczunowiczów i Komorowskich; oraz Wełdzirza i Chocina - dziś zapomnianych przez Boga i ludzi wsi, a niegdyś tętniących życiem i zadziwiających mnogością talentów ich mieszkańców. To stamtąd wywodzą się m.in. Bolesław Wieniawa-Długoszowski - pierwszy ułan Rzeczypospolitej, kolorowy ptak epoki i tragiczny samobójca; Mieczysław Kozar-Słobódzki - twórca legendarnych pieśni legionowych, m.in. „Rozkwitały pąki białych róż”; Irena Komorowska - malarka, żona dowódcy Armii Krajowej; Marcella Sembrich-Kochańska - największa polska diwa operowa, gwiazda Metropolitan Opera; i Kazimiera Alberti - pisarka, przyjaciółka Witkacego. To o nich i o dziesiątkach innych osób prof. Stanisław Nicieja snuje barwną opowieść, ozdobioną unikatowymi fotografiami. Ukazuje też, jak polscy leśnicy bronili pięknych lasów bezlitośnie eksploatowanych przez austriackich zaborców.
Prof. Stanisław Sławomir Nicieja. Urodzony 4 października 1948 roku w Strzegomiu, polski historyk i historyk sztuki XIX i XX wieku, profesor nauk humanistycznych, rektor Uniwersytetu Opolskiego, senator V kadencji. Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, uzyskując tytuł zawodowy magistra historii. W 1977 obronił doktorat w zakresie nauk humanistycznych (na podstawie pracy poświęconej Julianowi Leszczyńskiemu), w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Odbył staże na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie (1978-1979), w Instytucie Historii PAN (1981-1982), uzyskał stypendium Bolesława Krokowskiego w Nancy i Paryżu (1986), stypendium Fundacji Lanckorońskich w Londynie (1990-1991), stypendium Fundacji Tadeusza Zabłockiego w Londynie (1992), stypendium Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1993). Po przekształceniu WSP w Uniwersytet Opolski (w 1994) pełnił funkcję rektora tej uczelni w latach 1996-2002. Ponownie został wybrany na trzyletnią kadencję w 2005 roku. W 2008 nie ubiegał się o reelekcję. 16 marca 2012 został ponownie wybrany na to stanowisko. Zasiadał m.in. w Polsko-Ukraińskiej Komisji do spraw Renowacji Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie (1989-1993), zespole Odbudowy Cmentarza Orląt we Lwowie (od 1993), Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (od 1994), komitecie redakcyjnym Słownika Biograficznego Polonii Świata w Paryżu (od 1992), redakcji miesięcznika „Semper Fidelis” (1989-1993), radzie programowej Polskiego Radia Opole (1993-1999). Publikował m.in. w „Zeszytach Historycznych” w Paryżu, „Dziejach Najnowszych”, „Odrze”, „Kresach Literackich”, „Przeglądzie Wschodnim”, „Życiu Literackim”, „Pulsie” w Londynie, „Orle Białym” w Londynie, „Tygodniu Polskim” w Londynie, „Kwartalniku Historycznym”, „Mówią Wieki”. Laureat nagród: im. Juliusza Ligonia (1989), „Życia Literackiego” (1989), „Przeglądu Technicznego” (1989), Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie im. Edwarda Raczyńskiego (1991), „Przeglądu Wschodniego” (1993), nagrody „Polityki” (1999), Nagrody Literackiej Wojewody Opolskiego (1990), nagrody I stopnia Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe (1986, 1991, 1999), tytułu Zasłużony Obywatel Miasta Opola. W 2005 odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 1993 otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Dodatkowe informacje: pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Nicieja
Film z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie pt. "W upale życia". Premiera zbioru opowiadań Macieja Bieszczada "Ulewa"
Prowadzenie spotkania Robert Gawłowski 7 maja (piątek) 2021 roku o godz. 18.00 Wstęp z zaproszeniami
Maciej Bieszczad - urodzony12 czerwca 1978 roku w Wieluniu. Poeta i prozaik. Debiutował w 2005 roku na łamach "Tygla Kultury". Wiersze publikował w wielu czasopismach literackich: "Pogranicza", "Nowa Okolica Poetów", "Kresy", "Akcent", "Fraza", "Arterie", "Migotania", "Nowy Napis", "Topos", "Czas Literatury", „Śląsk” i "Twórczość". Wydał zbiory poezji: ''Elipsa'' (2010), ''Okolice Gerazy'' (2012), ''Arnion'' (2014), ''Pogrzeby wróbli'' (2017), Kołatanie (2019), Niteczka (2020) oraz tom opowiadań Ulewa (2020) Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2017), laureatem konkursów: VII Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego Złoty Środek Poezji na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2010 za tom Elipsa (2011) oraz XI Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego (2017), należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (Oddział Kraków).
Robert Gawłowski – urodzony 7 czerwca 1957 roku w Mierczycach. Absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, a także autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Jako poeta debiutował w roku 1977. Opublikował tomy wierszy: ''Nie ukrywajmy tego szaleństwa'' (1983), ''Ograniczony wybór'' (1984), ''Marko Polo szuka nowej drogi'' (1984), ''Marko Polo'' (1987), ''Podróż chroniczna'' (1997), ''Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski'' (1998), ''Pył'' (2020), ''Dotknięcie'' (2020), ''Wieża wiatrów'' (2021) oraz esej ''Książeczka o poezji'' (1997). Jest też autorem sztuki teatralnej o Edycie Stein zatytułowanej ''Droga w ciemności'' (1992 – premiera radiowa, 1997 – premiera teatralna) i zbioru opowiadań ''Pan Świat'' (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje drukował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat nagrody I stopnia w dziedzinie literatury im. Stanisława Wyspiańskiego (1988) oraz nagrody Fundacji Kultury (1994). Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) oraz artystycznego Radia Copernicus (2005), honorowo wyróżnionego podczas światowego festiwalu sztuk multimedialnych Ars Electronica (2006).
Klub Muzyki i Literatury zaprasza na przedpremierowe spotkanie zapowiadające nową książkę poetycką Gabriela Leonarda Kamińskiego pt. „Hommage à Witkacy". Na 136-lecie urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza
Prowadzenie spotkania dr Paweł Bernacki 5 maja (środa) 2021 roku o godz. 13.30 Wstęp z zaproszeniami
Do plakatu wykorzystano obraz olejny autorstwa Edwarda Kostki
Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseudonim artystyczny „Witkacy” (ur. 24 lutego 1885 w Warszawie, zm. 18 września 1939 w Jeziorach) – polski pisarz, malarz, filozof, dramaturg i fotografik. Pierwsze lata życia spędził w Warszawie. W roku 1890, z powodu choroby Stanisława Witkiewicza ojca, rodzina przeniosła się do Zakopanego. Edukacją Stanisława Ignacego zajął się ojciec, który, uważając, że szkoła niszczy indywidualność młodego człowieka, organizował synowi domowe korepetycje, często prowadzone przez wybitnych artystów i profesorów uniwersyteckich. W roku 1905 Witkiewicz rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, najpierw w pracowni Jana Stanisławskiego, później Józefa Mehoffera. Włączył się wówczas w działania artystyczne grupy młodych malarzy związanych z ASP, wiele podróżował, m.in. do Paryża, poznając najnowsze prądy malarstwa europejskiego. Lata po krakowskich studiach Stanisław Ignacy spędził w Zakopanem, malując i pisząc. Często podróżował do Lovranu w Chorwacji, gdzie z powodu choroby przeniósł się jego ojciec. W 1915 zaciągnięciu się do armii carskiej Rosji. Brał udział w walkach. W czerwcu 1918 roku udało mu się wyjechać z ogarniętej wojną domową Rosji i powrócić do Zakopanego. Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej starał się o przyjęcia do Wojska Polskiego, jednak z powodu wieku i stanu zdrowia nie został zakwalifikowany. 18 września 1939 roku, po dotarciu informacji o ataku Związku Radzieckiego na Polskę, Witkiewicz popełnił samobójstwo.
Źródło i dodatkowe informacje: pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Ignacy_Witkiewicz
Motto: „Nie interesuje mnie człowiek ani wszechświat, ale zewnętrzny porządek rzeczy, który rządzi tym teatrzykiem marionetek”
Ze wstępu: ''Na początku grudnia odebrałem list od Autora z załącznikiem, który zawierał gotowy do druku tomik 33 wierszy, ilustrowany znanymi fotografiami Witkacego. Dwukrotna lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że choć każdy z nich ma swój tytuł, to jednak nie jest to zbiór wierszy, ale starannie przemyślana całość, będąca monologiem Witkacego, który wciela się w różne role: malarza, portrecisty, dramaturga, powieściopisarza teoretyka sztuki, filozofa, kokainisty. Powraca do lat dzieciństwa i młodości, Wspomina rodziców i przyjaciół, kochanki i klientów Firmy Portretowej. Odwołuje się do swoich utworów i przypomina ich bohaterów. Stara się dokładnie objaśnić tajemnice teorii Czystej Formy oraz tajniki swego warsztatu malarskiego. I stanowczo, nie przebierając w słowach, przestrzega nas, jak to ongiś czynił, przed utratą tego, co decyduje o naszym człowieczeństwie: zdolności do przeżywania uczuć metafizycznych. Zachęcam do lektury. Warto.''
Janusz Degler
Gabriel Leonard Kamiński (1957), absolwent IV Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu i Instytutu Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1987 roku rozpoczął pracę we wrocławskim Domu Książki. Kierownik księgarni Wydawnictwa Dolnośląskiego im. H. Worcella (1989-1990). W latach 1991-2000 prowadził kolejne księgarnie, hurtownie i wydawnictwo Arhat. O 2001 roku dziennikarz i recenzent w Portalu Księgarskim, obecnie w Fundacji Libroskop. Od 1990 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich. Autor piętnastu książek.
Gabriel Leonard Kamiński: pl.wikipedia.org/wiki/Gabriel_Leon_Kami%C5%84ski
Dr Paweł Bernacki. Adiunkt w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa, doktoryzował się pracą pt. „Polska książka artystyczna po 1989 r”. Wcześniej w latach 2010-2012 pracował jako dziennikarz w Portalu Księgarskim www.ksiazka.net.pl
Uroczysty koncert w 234. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja
Koncert transmitowany online
Spotkanie transmitowane online
