Klub Muzyki i Literatury zaprasza na spotkanie pn. „Po 'Tatarskich sercach'” o tomie opowiadań Lenara Szajeha, Musy Çaxarxana Czachorowskiego, Ahata Muszyńskiego „Tatarskie serca” opowie Musa Çaxarxan Czachorowski
Prowadzenie spotkania Urszula Małgorzata Benka
30 listopada (wtorek) 2021 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Od razu powiem: każde z opowiadań w tym zbiorku jest pieszczotą. [...]
Atmosferę tych opowieści przesyca jakiś rodzaj animizmu, czarowstwa, stanów mistycznych. I nie kłócą się one z prozaicznymi opisami starych butów, swetra zrobionego przez matkę, kwiatka wyhaftowanego na chusteczce, a nawet ze sposobem oddawania moczu, bo ten w przeświadczeniu bohatera ustanawia różnicę między psem i wilkiem. Dla mnie to metafora oddająca sedno tej osobliwie prostej metafizyki. Po pierwsze – w metafizyce nie ma sfer tabu: wszystko jest tabu. Wszystko daje do myślenia, powiadamia o jakiejś Obecności i otwarciu na wolę Boga. Ale nie należy jej szukać ani i w księgach, ani w teoriach. Przemawia samoistnie. Może o tym rozstrzyga ta przywoływana czystość? Powietrza, spojrzenia, głosiku albo – jeśli wolno tak się wyrazić – czystość tragedii?
Urszula M. Benka, „Próba dotyku”
Lenar Szajeh (ur. 4 października 1982 r. we wsi Taktałaczuk w rejonie aktanyskim Republiki Tatarstanu) – ukończył Mienzieliński Koledż Pedagogiczny, studiował na Wydziale Filologii Tatarskiej i Historii Kazańskiego Uniwersytetu Państwowego, absolwent studiów podyplomowych, doktor nauk filologicznych, dziennikarz, pisarz, tłumacz, redaktor naczelny Tatarskiego Wydawnictwa Książkowego w Kazaniu. Jego utwory były tłumaczone m.in. na angielski, francuski, polski, turecki oraz kirgiski.
Musa Çaxarxan Czachorowski – dziennikarz, poeta, tłumacz, wydawca. Rzecznik prasowy Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP, przedstawiciel MZR w RP na Dolny Śląsk. Redaktor naczelny kwartalnika „Przegląd Tatarski”, redaktor prowadzący „Rocznika Tatarów Polskich”, redaktor polskiej edycji czasopisma Tatarów litewskich „Lietuvos totoriai”. Założyciel i redaktor naczelny Inicjatywy Wydawniczej Çaxarxan Xucalıq, autor kilkunastu zbiorów poetyckich oraz licznych publikacji związanych z tematyką tatarską i muzułmańską, w tym przekładu Koranu (2018). Jego utwory były tłumaczone na chorwacki, rosyjski, turecki i węgierski.
Ahat Muszyński – tatarski prozaik i publicysta, absolwent Wydziału Dziennikarstwa Kazańskiego Uniwersytetu Państwowego. Autor kilkunastu książek w języku rosyjskim, w tym kilku dla dzieci, przetłumaczonych m.in. na tatarski i angielski. Laureat Republikańskiej Nagrody Literackiej im. G. Dzierżawina i Narodowej Dziecięcej Nagrody Literackiej, uhonorowany tytułem Zasłużonego Twórcy Sztuki Republiki Tatarstanu. Dyrektor Tatarskiego PEN Center, redaktor naczelny „Almanachu Kazańskiego”, starszy pracownik naukowy Biblioteki Narodowej Tatarstanu.
Transmisja z wydarzenia:
Nagrania wspomnień wrocławskich Sybiraków, Marii Dutkiewicz, Władysława Czaplińskiego, Bolesława Włodarczyka, realizowane przez Stowarzyszenie Pamięci Zesłańców Sybiru w ramach projektu „Pamięci Golgoty Wschodu 2021”
29 listopada (poniedziałek) 2021 roku o godz. 10.00–18.00
Wstęp z zaproszeniami
Sybiracy – w czasach carskich lub w okresie Rosji Sowieckiej: więźniowie wywiezieni na Syberię lub zesłańcy na Syberię. Na Syberii Polacy znaleźli się po raz pierwszy jako jeńcy wojenni w pierwszej połowie XVII wieku, właściwa historia polskich Sybiraków zaczyna się po rozgromieniu konfederatów barskich w 1768 r.
Polscy zesłańcy na Syberię:
ok. 10 tys. zesłańców – Konfederacja Barska 1768 r.
ok. 10 tys. zesłańców – Insurekcja Kościuszkowska 1794 r.
ok. 15 tys. zesłańców – wojny napoleońskie 1812 r.
ok. 60 tys. zesłańców – Powstanie Listopadowe 1830 r.
ok. 70 tys. zesłańców – Powstanie Styczniowe 1863 r.
ok. 100 tys. zesłańców – konspiracje lat 1905–1914
ok. 45 tys.–250 tys. zesłańców – jeńcy 1939 r.
ok. 420 tys.– 1 mln zesłańców – aresztowania i wywózki w latach 1940–1941
ok. 90 tys.–100 tys. zesłańców – aresztowani i internowani w latach 1944–1946.
Różnice w liczbach czasu ZSRR wynikają z różnic między oficjalnymi danymi rosyjskimi a ustaleniami historyków.
Źródło: R. Sławczyński, „O dniach kultury polskiej w Chakasji na Syberii”, Wrocław 1918 [tamże:] M. Janik, „Dzieje Polaków na Syberji” Lwów 1928, J. Siedlecki, „Losy Polaków w ZSRR w latach 1939–1986”, Londyn 1992.
Instytut Pamięci Narodowej we Wrocławiu, Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zapraszają na promocję książki Krzysztofa Szwagrzyka pt. „Cmentarz Osobowicki we Wrocławiu. Pola ofiar komunizmu”
Prowadzenie spotkania Paweł Rozdżestwieński
26 listopada (piątek) 2021 roku o godz. 17.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Książka pokazuje, z jakim trudem do świadomości społecznej przebijała się i nadal przebija prawda o komunistycznych zbrodniach, ich charakterze i rozmiarach. Na cmentarnych polach, gdzie w bezimiennych grobach, a właściwie jamach, chowano ofiary, nie mogły stanąć krzyże. Album stanowi pełny opis wrocławskich pól ofiar komunizmu, z ustaleniem listy ofiar włącznie. Charakterystyce samej nekropolii towarzyszy szczegółowy ogląd poszczególnych pól, również tych, gdzie na pogrzebanych ciałach ofiar terroru komunistycznego pojawiły się „cywilne” pochówki.
Krzysztof Szwagrzyk – urodzony w 1964 r., historyk, dr hab., zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, dyrektor Biura Poszukiwań i Identyfikacji, szef zespołu poszukiwań tajnych miejsc pochówku ofiar reżimu komunistycznego; profesor Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. Autor książek: „Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944–1956” (2005); (red. naukowa) „Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza”, t. 1: 1944–1956 (2005); (z J. Kaweckim, P. Konczewskim, M. Trzcińskim) „Archeologia sądowa w teorii i praktyce” (2013); „Więzienia i obozy na Dolnym Śląsku (1945–1956)” (2013) i in.
Źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Krzysztof_Szwagrzyk
Paweł Mikołaj Rozdżestwieński – ur. 4.07.1969 w Sochaczewie, magister nauk prawnych, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1993). Doktorant UKSW w Warszawie, praca doktorska pt. „Umundurowanie piechoty Wojska Polskiego. Jako ekspert w dziedzinie technicznych badań dokumentów, w latach 2000–2007 był zatrudniony we wrocławskiej firmie technologicznej produkującej zabezpieczenia dla polskich dokumentów komunikacyjnych. W latach 2012–2014 pracował jako redaktor merytoryczny „Wielkiej Księgi Kawalerii Polskiej” – 60 tomów, obejmujących historię kawalerii polskiej w latach 1918–1939 oraz oddziałów towarzyszących. Od ponad 30 lat związany ze środowiskiem 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich, autor monografii pułku w 1939 roku, kawaler Krzyża Pułkowego nadanego przez Koło Pułkowe w Londynie. Od kilkudziesięciu lat opiekuje się grobami wojennymi z 1939 roku, w których spoczywają żołnierze Wojska Polskiego wszystkich wyznań i narodowości II RP. 8 września 2021 r. dr Karol Nawrocki, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, powierzył Pawłowi Rozdżestwieńskiemu kierowanie Oddziałem IPN we Wrocławiu, powołując go na stanowisko p.o. dyrektora.
Spotkanie transmitowane online
Spotkanie transmitowane online
