„To, co w nas zapisane, to transcendentna potrzeba streszczenia czasu i próba powiązania tego z podświadomością. »Dniewnik« Waldemara Okonia to dowód zatrzymania w słowie tego, co nasyca nas w ciągu dnia światłem, doświadczenie mijającego życia, traktowanego jako fenomen twórczej pamięci”.
Gabriel Leonard Kamiński
„Lektura »Dniewnika« Waldemara Okonia jest wtajemniczeniem. Jest odczytaniem otaczającego nas świata w taki sposób, jakby autor tej księgi znalazł się po drugiej, magicznej stronie lustra. Takie lustra znajdziemy w borgesowskim Uqbarze, trafimy na nie w skromnym lizbońskim mieszkaniu Fernanda Pessoi, ale najpewniej przejrzymy się w nich, czytając wielkie literackie diariusze zapisujące rzeczywistość poetyckim szyfrem. Siła tego dziennika nie polega jednak na tym, że z jego pomocą możemy wrócić do tego, co minęło. »Dniewnik« potrafi bowiem zatrzymać czas; jak każde genialne dzieło”.
Krzysztof Rudowski
Waldemar Okoń – poeta, historyk sztuki, krytyk artystyczny, kurator wystaw sztuki współczesnej, absolwent filologii polskiej i historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, specjalizuje się w historii sztuki XIX i XX w. Opublikował szereg książek oraz kilkadziesiąt artykułów poświęconych tej epoce. Wydał również dziewięć tomów poezji – ostatni, „Jeszcze jeden tom wierszy” (wersja polsko-francuska) w roku 2021, scenariusz widowiska teatralnego „Antoni S., czyli Wieża Babel” (1995) i cztery wybory prozy poetyckiej. Poza tym książki prozatorskie: „Max z drugiej strony ulicy” (2015), „Jestem jak echo. Rok 1983” (2017), baśń dla dzieci i dorosłych „Michaś i Księżyc” (2019), monografie „Jan Matejko” i „Stanisław Wyspiański” (1998) oraz „Kresy w malarstwie polskim” (2006). Stypendysta Fundacji Lanckorońskich i Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej. Od 1996 r. członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Profesor, pracuje w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Krzysztof Rudowski – prozaik, poeta, dramaturg; w wolnych chwilach muzyk jazzowy. Zadebiutował w roku 2000 powieścią „Stopy Pana Boga – metafizyczny przewodnik po Tatrach”, która doczekała się już dwóch wydań. Opublikował godną pierwowzoru kontynuację „Rękopisu znalezionego w Saragossie”, powieść drogi „Powrót” oraz „Konstelacje” – oryginalną w formie epopeję obejmującą ostatnie sto lat naszego regionu Europy. Jest autorem zbiorów opowiadań i nowel oraz pierwszego w historii literatury dramatu internetowego.
Transmisja z wydarzenia:
Zebranie zarządu Towarzystwa im. Ferenca Liszta we Wrocławiu
21 czerwca (wtorek) 2022 roku o godz. 17.00
Wstęp z zaproszeniami
Towarzystwo im. Ferenca Liszta (TiFL) zostało założone 2 marca 1989 r. w Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu przez 30-osobowe grono muzyków i melomanów z kilku miast. Wśród społecznie działających stowarzyszeń muzycznych TiFL może się poszczycić unikalnym w skali międzynarodowej poziomem i zakresem działalności. W ponad 1320 dotychczas zrealizowanych koncertach w 86 salach, w 28 miastach w kraju oraz w Budapeszcie, Gödöllő, Győr, Moskwie i Sankt Petersburgu wystąpiło około 700 wykonawców z 33 krajów (niektórzy wielokrotnie); w tym 398 pianistów, 47 innych solistów, 19 kameralistów, 6 dyrygentów, 6 aktorów, 3 orkiestry symfoniczne oraz Chór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Oprócz wybitnych artystów o dużej międzynarodowej renomie (m.in. Zsuzsa Elekes, Sofya Gulyak, Viktória Herencsár, Eugen Indjic, István Lantos, Wiktor Mierżanow, Karol Radziwonowicz, Janusz Olejniczak, Olga Pasiecznik) wystąpiło blisko 300 młodych, wyróżniających się artystów, w tym ponad 200 Polaków, prezentując ponad 1500 utworów muzycznych około 240 kompozytorów z różnych epok. Integralną częścią wszystkich koncertów (cyklu zatytułowanego „Wieczory Lisztowskie”) jest komentarz słowny, który poza przekazywaniem pewnego zakresu podstawowej wiedzy muzycznej ma motywować do możliwie pełnej percepcji prezentowanych utworów i zachęcać do dalszego pogłębiania kontaktu z muzyką artystyczną.
Działalność artystyczno-edukacyjna obejmowała zarówno kilkanaście ośrodków kultury w niewielkich miejscowościach, jak i bardzo wysoko renomowane sale koncertowe. Znaczna część „Wieczorów Lisztowskich” została oceniona jako wydarzenia artystyczne bardzo wysokiej miary. Od listopada 1992 odbyło się również 190 koncertów umuzykalniających dla młodzieży (w znacznej części młodzieży niepełnosprawnej) w ramach cyklu „Jak słuchać muzyki?”.
TiFL zainicjowało i zrealizowało we Wrocławiu 8 konkursów pianistycznych (w tym 4 międzynarodowe z udziałem 135 uczestników z 28 krajów). Sofya Gulyak, laureatka II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F. Liszta we Wrocławiu w 2002 r., obecnie należy do najwybitniejszych współczesnych pianistek.
Po II wojnie światowej mieszkańcy Stanisławowa w wyniku ekspatriacji znaleźli się na Ziemiach Zachodnich i zostali rozproszeni w różnych częściach Polski. Polacy zostali wygnani z ojczystej ziemi, mimo że tam urodzili się, kształcili i pracowali przez wiele pokoleń. Silna tęsknota za utraconą ziemią i dobytkiem całego życia sprawiły, że stanisławowianie jak i mieszkańcy innych miast, zwłaszcza Lwowa, zaczęli organizować się i tworzyć stowarzyszenia.
Spotkanie transmitowane online
Spotkanie transmitowane online
