Po II wojnie światowej mieszkańcy Stanisławowa w wyniku ekspatriacji znaleźli się na Ziemiach Zachodnich i zostali rozproszeni w różnych częściach Polski. Polacy zostali wygnani z ojczystej ziemi, mimo że tam urodzili się, kształcili i pracowali przez wiele pokoleń. Silna tęsknota za utraconą ziemią i dobytkiem całego życia sprawiły, że stanisławowianie jak i mieszkańcy innych miast, zwłaszcza Lwowa, zaczęli organizować się i tworzyć stowarzyszenia.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na spotkanie z Leszkiem Mularskim połączone z prezentacją najnowszej książki poety pt. „Stany nieskończoności”
Prowadzenie spotkania Robert Gawłowski
W części muzycznej Elena Soloszenko – śpiew, lira korbowa
29 września (czwartek) 2022 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Współorganizacja Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Odział Wrocław
Poezja Leszka Mularskiego jest pełna życzliwego dystansu do świata, humoru, ironii, autoironii, ale też wielu artystycznych niespodzianek, kontrastów, kontrapunktów. Z jednej strony, wiersze te są zapisem doświadczeń i wyrazistych obserwacji wygnańca, emigranta, obieżyświata, z drugiej zaś, przenoszą okruchy życia w strefę metafory. Konkret wyjęty z rzeczywistości i pamięci mówiącego do nas, nie tracąc nic ze swojej, jakże często dojmującej prawdy i sensualności, staje się symbolem, alegorią czegoś, co przynależy już nie tylko do naszego ziemskiego porządku istnienia, ale też do porządku metafizycznego. Wiersze te przekraczają zatem realność i przypominają o wymiarach, które pozostają poza naszymi zmysłami i poza naszym ratio. Zarówno znak nieskończoności stworzony przez Johna Wallisa już w połowie 1655 r., jak i ten zbiór wierszy, przypominają o Tajemnicy, przypominają, że wyobraźnia, słowa i wiersze poety mogą ledwie dotykać, ale przecież dotykają Niedotykalnego, że to, co postrzegamy jako skończone, najprawdopodobniej wcale takim nie jest.
Robert Gawłowski
Leszek Mularski – polski poeta i tłumacz na emigracji w USA, urodzony w Jaśle w 1965 r., do 1988 członek poetyckiej grupy Pogórze. Po powrocie do kraju w 2021 r., po 25-letniej emigracji w USA, mieszka we Wrocławiu. W roku 1984 warszawskie „Okolice” zamieściły jego zeszyt „Poetes Maudits”, w 2018 wiersze poety ukazały się w antologii „Pętla” pod egidą oddziału warszawskiego ZLP. Publikował w USA, w norweskich „Obszarach Przepisanych”, wałbrzyskim „Wytrychu”, rzeszowskim „Naszym Domu”, Radio Koszalin wyemitowało w 2019 r. audycje z wierszami autora, które były tłumaczone na język angielski, ukraiński, hiszpański i rosyjski. Obecnie do druku przygotowywane są dwie kolejne książki poety „Dialogi żywych i umarłych” (2015–2019) oraz „Wiersze z Wrocławskiego Dworca” (2021–2022).
Robert Gawłowski – ur. 7 czerwca 1957 r. w Mierczycach. Absolwent wrocławskiej polonistyki. Poeta, prozaik, krytyk literacki, dramaturg, scenarzysta, a także autor audycji i słuchowisk radiowych, w przeszłości związany z Polskim Radiem we Wrocławiu. Jako poeta debiutował w roku 1977. Opublikował liczne tomy wierszy. Jest też autorem sztuki teatralnej o Edycie Stein zatytułowanej „Droga w ciemności” (1992 – premiera radiowa, 1997 – premiera teatralna) i zbioru opowiadań „Pan Świat” (2018). Wiersze, recenzje, szkice i eseje drukował w wielu czasopismach literackich w Polsce i za granicą. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Współtwórca Międzynarodowego Forum Sztuk Akustycznych pro arte acustica MACROPHON (1991, 1994) oraz artystycznego Radia Copernicus (2005).
Elena Soloszenko – urodzona w 1990 r. w Wyszhorodzie (małe miasto niedaleko Kijowa, które było miastem rezydencji księżnej Olgi w czasach Rusi Kijowskiej). W dzieciństwie uczyła się w pracowni małego teatru muzycznego. Ukończyła szkołę muzyczną w klasie śpiewu. Gra na różnych instrumentach muzycznych, takich jak gitara, bębny, talerze, harfa szczękowa (drumla), lira korbowa. Jest założycielką ukraińskiego zespołu muzyki ludowej Ga:ruda. W 2017 r. ukończyła psychologię ze specjalizacją z muzykoterapii. Współpracuje z integracyjnym teatrem dziecięcym Perfeco w Kilaba. Obecnie jestem uczennicą National Merited Bandurists Capella of Ukraine im. H. Majborody (klasa liry korbowej). Od marca 2022 r. mieszka we Wrocławiu.
Transmisja z wydarzenia:
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu, Związek Literatów Polskich Oddział Dolnośląski we Wrocławiu zapraszają na „Jesienne czytanie poezji”
27 września (wtorek) 2022 roku o godz. 17.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Oprawa wokalno-muzyczna Krzysztof Radek Tamara Lutsenko (Ukraina)
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 r. Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 r. była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 r. nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 r. był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 r., w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981, w okresie stanu wojennego, w 1983 r. został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 r. ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 r., prezesem był do 1951 r. Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Spotkanie transmitowane online
