Nagroda Literacka Czterech Kolumn jest przyznawana poszukiwaczom i odkrywcom, czyli tym, którzy (parafrazując Blaise’a Cendrarsa) mają odwagę iść aż do końca horyzontu, za dzieła poetyckie lub eseistyczne, napisane w języku polskim, tj. za konkretne książki lub za całokształt twórczości.
Nagroda została zainicjowana w 2000 r. przez historyka sztuki, lotnika, sadownika i pisarza Stanisława Pasternaka.
Jury, składające się zawsze z pięciu osób (czterech pisarzy lub krytyków i jednego czytelnika), zbiera się na posiedzeniach w Lutyni koło Wrocławia w sadzie brzoskwiniowym w cieniu nieistniejących skrzydeł zabytkowego wiatraka lub we Wrocławiu. Od 2013 r. pracom jury w składzie: śp. Barbara Baworowska (do 2020), Krzysztof Krasuski (od 2021), Stanisław Pasternak, Ireneusz Staroń i Paulina Subocz-Białek, Jerzy Żurko (od 2022) przewodniczy Dorota Heck, a rok później włączyło się w organizację uroczystości wręczenia nagrody Koło Naukowe im. Brunona Schulza.
Laureaci otrzymują Statuetkę Czterech Kolumn. Nagroda Czterech Kolumn będzie przyznawana wówczas, gdy ukażą się dzieła uznane przez jury za spełniające zasady regulaminu podróży do końca horyzontu.
W 2001 r. nagrodę otrzymali Andrzej Falkiewicz za powieść „Ledwie mrok” i Tymoteusz Karpowicz za „Słoje zadrzewne”, w 2002 Henryk Bereza za zbiór „Oniriada”, Jakub Ekier za tomik „Podczas ciebie”, Jarosław Marek Rymkiewicz za encyklopedię „Leśmian” oraz dzieła eseistyczne i poetyckie, w 2003 Krystyna Miłobędzka za twórczość poetycką, Bartłomiej Majzel za zbiór wierszy „Bieg zjazdowy”, w 2004 Jacek Łukasiewicz za zbiór szkiców „Ruchome cele”, Piotr Matywiecki za tom „Zwyczajna, symboliczna, prawdziwa”, w 2005 Kazimierz Hoffman za tom poezji „Droga”, Jolanta Stefko za powieść „Możliwe sny”, w 2006 za felietonistykę Waldemar Łysiak oraz Rafał A. Ziemkiewicz, w 2007 Stanisław Dróżdż za „Pojęciokształty”, w 2008 Janusz Styczeń za twórczość poetycką, w 2010 Maciej Melecki za tomiki wierszy „Zawsze wszędzie indziej” oraz „Przester”, w 2011 Joanna Mueller za wiersze „Wylinki” oraz eseje „Stratygrafie”, w 2012 Ewa Sonnenberg za twórczość poetycką, w 2013 Henryk Wolniak za neologizmy, w 2014 Jan Polkowski za poezję, w 2015 Marta Kwaśnicka za tom esejów „Krew z mlekiem”, w 2016 Przemysław Dakowicz za tom esejów „Obcowanie”, w 2017 Piotr Klimczak za całokształt twórczości, w 2018 ks. Jerzy Szymik za poezję ze szczególnym uwzględnieniem zbioru Dobre wino, w 2019 Artur Nowaczewski za twórczość poetycką, w 2020 Krzysztof Czacharowski za tom „Śpiewnik z oka”, a Krzysztof Koehler w 30-lecie twórczości, w 2021 Barbara Gruszka-Zych za poezję wymiaru osobistego i Kazimierz Nowosielski za całokształt twórczości, a w 2022 Wojciech Wencel za poezję i eseje.
Wojciech Wencel urodził się w 1972 r. w Gdańsku w rodzinie nauczycielskiej. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim (1990–1995). Wybrał specjalność edytorską. Pracę magisterską napisał na temat „Ołów i tlen. O poezji Adama Zagajewskiego po roku 1982”. W latach 1995–1998 był słuchaczem studiów doktoranckich i jako doktorant prowadził zajęcia z literatury współczesnej. Był i jest też eseistą oraz felietonistą. Pracował kolejno w redakcji czasopism: gdańskich „Przedproży’, ogólnopolskich – „Fronda”, „POSTygodnik” (wydawany w końcu lat 90. dodatek do „Nowego Państwa”) i „44 / Czterdzieści i Cztery. Magazyn Apokaliptyczny”. W latach 1998–2002 należał do Rady Programowej TVP, w końcu kadencji pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego.
Debiutancki tomik Wojciecha Wencla, „Wiersze” (1995) uhonorowano Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut poetycki w 1995 r. Dwukrotnie autor „Ody na dzień św. Cecylii” znalazł się wśród nominowanych do Nagrody im. Józefa Mackiewicza, którą otrzymał ostatecznie za tom „De profundis”. Poeta uzyskał nominację do Nagrody Nike w roku 1997. Wtedy też został zwycięzcą Konkursu Poetyckiego im. X. Józefa Baki a następnie – laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2000). W 2011 pisarza uhonorowano Nagrodą Literacką im. Franciszka Karpińskiego, a nominowano do Nagrody Totus Tuus. W 2017 r. autor „De profundis” został laureatem Nagrody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w 2018 Medalu Stulecia Odzyskania Niepodległości, odznaczenia przyznawane przez premiera, a w 2020 dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury. Wydawano przekłady wierszy Wencla na język angielski, czeski, hiszpański, niemiecki, rosyjski, szwedzki oraz ukraiński.
Jakub Chwastyniak naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 7 lat w PSM im. Romana Maciejewskiego w Lesznie. Obecnie jest uczniem PSM II stopnia im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu w klasie fortepianu Pani Małgorzaty Jasińskiej. Jest laureatem licznych konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych w kategorii solo oraz zespołów kameralnych. Swoje umiejętności doskonali biorąc udział w warsztatach pianistycznych, m.in. u prof. Andrzeja Jasińskiego, prof. Andrzeja Tatarskiego, prof. Piotra Banasika, prof. Eugen Indjic, Prof. Marka Szlezera. W roku 2021 wystąpił z orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej wykonując „Wariacje na temat Chopina” autorstwa Konstantego Wileńskiego w ramach XVI Międzynarodowego Forum Pianistycznego „Bieszczady bez granic”. Utwór ten wykonał także w zespole tria jazzowego podczas koncertu solidarnościowego z walczącą Ukrainą w kwietniu 2022 roku w Pałacu Sułkowskich we Włoszakowicach. Do jego zainteresowań należą improwizacja fortepianowa, kompozycja oraz muzyka jazzowa.
Transmisja z wydarzenia:
Klub Przewodników i Pilotów RZEPIÓR oraz Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zapraszają na spacer z przewodnikiem w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa
17 września (sobota) 2022 roku o godz. 11.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Plan wydarzenia
Spotkanie z przewodnikiem pod kamieniczką Małgosia (siedziba Towarzystwa Miłośników Wrocławia) o godz. 10.00. Potem spacer przez Rynek: Karczma Lwowska, Muzeum Pana Tadeusza, pomnik Hrabiego Fredry, następnie przez pl. Solny, ul. Gepperta na pl. Wolności (tablica upamiętniająca defiladę Wojska Polskiego w maju 1945 r.) i dalej koło opery, PDT na pl. Kościuszki, do Klubu Muzyki i Literatury na godz. 11.00. W Klubie Marian Pacholak, prezes Towarzystwa Przyjaciół Grodna i Wilna, oraz Zdzisław Piwko, prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, opowiedzą o dziedzictwie kulturowym kresów we Wrocławiu.
Informacje o wydarzeniu: https://edd.nid.pl/wydarzenia/spotkanie-z-mieszkancami/
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki Dawida Kutryna pt. „Ćwierć tysiąca fraszek o Wrocławiu”
Prowadzenie Magdalena Orańska
14 września (środa) 2022 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
We fraszkach znajduję ogromne dziedzictwo Wrocławia. Rzeczy wielkie jak Hala Stulecia, ale też małe – jak nasze krasnale czy... ulubione pączki. W tych rymach przeplata się bogata, różnorodna historia miasta, łączącego konserwatyzm z modernizmem. Te lakoniczne opisy znaków szczególnych Wrocławia, paradoksalnie, kryją w sobie mnóstwo treści. Kto zechce, sam już do niej dotrze, fraszkami inspirowany. Swoją ścieżką i na swój sposób. Zachęcam do lektury.
Jacek Sutryk prezydent Wrocławia
Dawid Kutryn – ur. 1993 r., absolwent Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, gdzie z wyróżnieniem ukończył studia magisterskie na Wydziale Nauk o Sporcie. Obecnie wykładowca tej uczelni w Zakładzie Komunikacji i Zarządzania. Z wykształcenia menedżer sportu i organizacji sportowej, a ponadto prezenter i konferansjer. Dotychczas poprowadził kilkaset wydarzeń – także o charakterze międzynarodowym – o zróżnicowanej tematyce, w językach hiszpańskim i angielskim, współpracując z mediami, w tym stacjami telewizyjnymi. Wolne chwile upływają mu pod znakiem prowadzenia szkoleń z zakresu metodyki wystąpień publicznych, przygotowywania dysertacji doktorskiej i uczestnictwa w wydarzeniach sportowych w Polsce i za granicą. Miłośnik kultury latynoamerykańskiej, zafascynowany umiejscowieniem roli sportu w życiu społeczeństw. Po tomiku fraszek o jego rodzinnej Legnicy przyszła kolej na fraszki o Wrocławiu – kolejnym niezwykle istotnym mieście w jego życiorysie.
Magdalena Orańska – ur. 1994 r., absolwentka historii oraz publikowania cyfrowego i sieciowego w ramach Kolegium Międzyobszarowych Studiów Indywidualnych na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 2009 r. działała w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży, gdzie w latach 2012–2016 należała do Zarządu Diecezjalnego KSM Archidiecezji Wrocławskiej, a w latach 2016–2020 prowadziła comiesięczne audycje w Radiu Rodzina. Po zakończeniu studiów magisterskich rozpoczęła pracę w Wydawnictwie TUM, będącym częścią Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej. Obecnie zajmuje stanowisko redaktor prowadzącej. W wolnym czasie lubi czytać albo siedzieć w kawiarni ze szkicownikiem w ręku.
Książka Dawida Kutryna pt. „Ćwierć tysiąca fraszek o Wrocławiu” została opublikowana przez Wydawnictwo TUM, które powstało w 1969 r. i od tego czasu wydało niemal tysiąc publikacji. W swojej ofercie ma książki z zakresu teologii, filozofii, biblistyki, historii Kościoła, a także homilie, modlitewniki, książki dla dzieci i publikacje o tematyce lokalnej.
www.wydawnictwotum.wroclaw.pl www.facebook.com/TUM.WKA
Spotkanie transmitowane online
