Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki poetyckiej Mariana Lecha Bednarka pt. „Literki, gimnastyka języka”

Prowadzenie spotkania Urszula Małgorzata Benka
6 października (piątek) 2023 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy

Plakat [pdf]

Marian Lech Bednarek. „Literki, gimnastyka języka” (okładka) [pdf]

Marian Lech Bednarek ur. w 1956 w Zgierzu. Poeta, prozaik, malarz, twórca teatru. Debiutował u Andrzeja Wajdy w latach 80. w spektaklu „Strojenie”. Jest absolwentem Uniwersytetu Opolskiego. W 1992 r. założył w Rybniku pierwszy teatr plastyczny „Paparapa”, a potem Teatr Mariana Bednarka, który obecnie działa przy Domu Kultury w Rybniku-Boguszowicach. Autor tomików wierszy: Kawałek życiorysu (1991), Notatki z prowincji (1998), Granice-Graniczki (2004), Kim jestem? (2007), Obrazowiersze (2008), Rozmowa z ptakiem (2014), Widowisko (2018), zbiorów próz Sianoskręt (2012) i Zapiski (2016). Publikował w takich czasopismach jak: „Twórczość”, „Czas Kultury”, „Fraza”, „Rita Baum”, „Nowa Okolica Poetów”, „Topos”, „PAL”, „Strony”, „Elewator”, „Wyspa”, „Miesięcznik Literacki”, „Okolice”, „Radar”, „Śląsk”, „PsiVino” (Czechy), „Helikopter”, „Morska Latarnia”, „Migotania”, w międzynarodowych antologiach, np. w Przewodniku Po Zaminowanym Terenie (Wrocław 2016) i wydanej w Bułgarii Akotrsiszljubow (2018). Zrealizował 25 spektakli, 6 performance, 4 happeningi, 3 etiudy, które wystawiał na najważniejszych festiwalach teatru alternatywnego w kraju (Malta, Reminiscencje Teatralne, Łódzkie Spotkania Teatralne, Biesiada Teatralna w Horyńcu), a także na Międzynarodowym Festiwalu Działań Ulicznych LaStrada w Kaliszu, Międzynarodowym Festiwalu Wertep w Białowieży, w Teatrze Witkacego w Zakopanem oraz za granicą, m.in.: Francja, Ukraina. Przez 20 lat był dyrektorem artystycznym Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku (20 edycji). Był organizatorem 23 edycji Ogólnopolskiego Konkursu Sztuki im. Vincenta van Gogha. Jest laureatem 16 nagród teatralnych i 16 literackich, m.in. dwukrotnie nagrodzony w konkursie im. K.K. Baczyńskiego w Łodzi. W 2007 r. otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Rybnika w dziedzinie kultury oraz Nagrodę Internautów – Człowiek Roku Rybnik.com.pl 2012. Swoje prace plastyczne prezentował na ok. 40 wystawach indywidualnych m.in.: we Francji, w Austrii, w Warszawie, we Wrocław, w Krakowie, w Katowicach, w Rybniku, oraz w innych miastach na Śląsku. W latach 1997–2005 był redaktorem naczelnym pisma artystycznego „Plama”. Założyciel i lider Przewoźnego Klubu Literackiego w Rybniku; członek Wolnej Inicjatywy Artystycznej „Wytrych” oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Katowicach. Mieszka w Czernicy koło Rybnika.

Urszula Małgorzata Benka (ur. 1953) jest cenioną poetką, pisano o niej: „Intrygująca i tajemnicza poetka wrocławska. Wydała szereg książek poetyckich zawsze znajdujących żywy oddźwięk wśród czytelników”; także eseistką i prozaikiem. Okazjonalnie rysuje i maluje. Wrocławianka, w latach 1983-1991, po stypendium literackim Sorbony, mieszkała na emigracji we Francji i USA. W latach 1991-1994 w Katowicach, potem już stałe we Wrocławiu. Członkini wrocławskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i PEN Clubu, Oddziału w Nowym Jorku, w 1993 r. uzyskała doktorat na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest autorką takich dzieł jak: Chronomea (Warszawa 1975, Medal im. Stanisława Grochowiaka), Dziwna rozkosz (Wrocław 1978), Perwersyjne dziewczynki (Warszawa 1984), Nic (Kraków 1983), Ta mała Tabu (Warszawa 1991), Córka Nocy (Wrocław 1993), Die Bestie und die Seele (Berlin 1997, tłum. Karl Dedecius i Bettina Eberspächer), Kielich Orfeusza (Warszawa 2000), O (proza, Warszawa 1998), Psychomitopolityka (eseje, Zielona Góra 2002), O (proza, wyd. II, Kraków 2010), Pasja Jezusa z Nazaretu (Wrocław 2020), Księżyc się pokłócił z jajkiem (Wrocław 2020), Melodia opętania (Wrocław 2022).

Uroczystość wręczenia stypendium naukowego za rok 2023 przez Fundację Rotary Niemiecko-Polskiej Nagrody Wratislavia Renacie Wilkoszewskiej-Krakowskiej

W części muzycznej Tomasz Marut – fortepian
5 października (czwartek) 2023 roku o godz. 13.00
Wstęp z zaproszeniami

Plakat [pdf]

Renata Wilkoszewska-Krakowska. Urodzona w 1978 r. w Ziębicach na Dolnym Śląsku. Absolwentka Filologii Szwedzkiej przy Instytucie Filologii Germańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Podyplomowych Studiów Muzeologicznych przy Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2002 r. pracownik Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu, gdzie od 2004 r. pełniła funkcję kierownika Działu Edukacji i Wystaw. Współpracowała z wieloma krajowymi i zagranicznymi partnerami w zakresie projektów edukacyjnych i wystawienniczych. Uczestniczyła w międzynarodowych konferencjach i seminariach, m.in. w „Holocaust Studies for Educators from Poland”, organizowanym w Instytucie Pamięci Yad Vashem w Jerozolimie przez Państwowe Muzeum Auschwitz Birkenau. Za swoją działalność w 2008 r. otrzymała Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej nadany przez Przewodniczącego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Władysława Bartoszewskiego, a w 2009 r. wyróżnienie dla Animatorów i Twórców Kultury przyznane przez Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego. Od 2012 r. związała się z Muzeum Miejskim Wrocławia. Jako kierownik Oddziału Muzeum Sztuki Cmentarnej sprawującego opiekę nad Starym Cmentarzem Żydowskim przy ul. Ślężnej kontynuuje dokonania dra Macieja Łagiewskiego we wszystkich dotychczasowych obszarach swojej działalności: edukacyjnej, wystawienniczej, naukowej, wydawniczej, dokumentacyjnej, popularyzatorskiej. Koordynowała międzynarodowe projekty z zagranicznymi partnerami, m.in. organizację wystawy w ramach Europejskiej Stolicy Kultury 2016 w Pałacu Królewskim, oraz odsłonięcie tablicy upamiętniającej ofiary Holokaustu i deportacje społeczności żydowskiej w latach 1941–1944 w budynku Dworca Kolejowego Wrocław-Nadodrze. Brała udział w międzynarodowych konferencjach i seminariach. Od kilku lat zajmuje się identyfikacją miejsc pochówku na podstawie dokumentacji archiwalnej. Napisała pracę doktorską pt. „Uczeni, odkrywcy i pionierzy pochodzenia żydowskiego w kształtowaniu i rozwoju wrocławskich nauk medycznych w II połowie XIX i na początku XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem Wydziału Medycznego Uniwersytetu Wrocławskiego”.

Tomasz Marut urodził się w 1996 roku we Wrocławiu. Występował jako jeden z reprezentantów Polski podczas XVIII Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego 2021. Jest laureatem m.in. I nagrody na VI Niemiecko-Polskim Konkursie Pianistycznym Johanna Hillera, Görlitz (2007); I nagrody na VIII Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Juliusza Zarębskiego, Warszawa (2008); I nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Augustowie (2014); II nagrody na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Duetów Fortepianowych organizowanego przez Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie (2015). Za dotychczasowe dokonania artystyczne otrzymał stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Stypendium Rektora Akademii Muzycznej we Wrocławiu, Stypendium Fundacji Piotra Klera i (sześciokrotnie) Stypendium Prezydenta Wrocławia w zakresie twórczości i edukacji artystycznej dla młodych utalentowanych wrocławian.