Od autora
Znowu uśmiecham się do Państwa z okładki kolejnego zestawu moich tekstów i zapraszam, byście zajrzeli do środka. Po monografii Elita i Studio 202 i czterech zbiorach: Elita nie tylko kabaret, Zanim wyschnie atrament, Z mego okna i Zaraza ośmielam się zaproponować Państwu następną porcję moich produkcji, zarówno rymowanych, jak i napisanych prozą. Przepraszam, że ponownie zawracam Państwu głowę, ale w dalszym ciągu chce mi się pisać. Stąd następny wybór rzeczy stworzonych na scenę, dla radia i bez przyczyny. Prócz najnowszych wierszy, sięgnąłem też do dialogów, które moim zdaniem, były i są solą kabaretu. Uprzedzam, że nie będzie awangardowo, ani wulgarnie, ale dość tradycyjnie. Mam nadzieję, że niektórym Odbiorcom twórczości satyrycznej właśnie tego rodzaju rozrywki brakuje. Jeżeli te przelane na papier słowa wywołają na Państwa twarzach uśmiech lub sprawią, że w duszach coś drgnie, będę szczęśliwy.
Z wyrazami szacunku Jerzy Skoczylas
Jerzy Skoczylas – satyryk, autor i aktor kabaretowy. Jeden z założycieli Kabaretu ELITA. Absolwent Politechniki Wrocławskiej. Redaktor Polskiego Radia Wrocław, gdzie współtworzy satyryczny magazyn „Studio 202”. Jest autorem setek skeczy, monologów, wierszy i piosenek, a także scenariuszy audycji radiowych i telewizyjnych oraz dwóch sztuk teatralnych. Wydał tomiki wierszy – Elita – nie tylko kabaret, Zanim wyschnie atrament, Z mego okna, Zaraza oraz książkę monograficzną pt. Elita i Studia 202, czyli: Hej szable w dłoń. Przez 5 kadencji był radnym Rady Miejskiej Wrocławia, gdzie przewodniczył Komisji Kultury i Nauki i pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady. Odznaczony m.in. Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a także brązowym i złotym Krzyżem Zasługi. Jak również Złotym Medalem Wrocław z wdzięcznością. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Związku Artystów Scen Polskich, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i Związku Autorów i Kompozytorów ZAKR.
Transmisja z wydarzenia:
Stowarzyszenie Solidarni 2010 oraz Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zapraszają na wykład Marka Dyżewskiego pt. „Polacy z wyboru”
„Polacy z wyboru” – taki był tytuł wykładu, który Marek Dyżewski na zaproszenie prof. Ewy Dobierzewskiej-Mozrzymasowej wygłosił w ubiegłym roku akademickim na Studium Generale Universitatis Wratislaviensis. Ograniczone ramy czasowe tamtego wystąpienia nie pozwalały rozwinąć szeregu istotnych kwestii zasługujących na o wiele szersze i głębsze potraktowanie. Dobrze więc się składa, że wykład ów w znacznie rozszerzonej wersji zostanie zaprezentowany w naszym Klubie w dwóch częściach: 2 i 9 października o godz. 18.00. Jego autor będzie mówił o cudzoziemcach, którzy karmiąc się chlebem polskiej kultury, stawali się Polakami, o fenomenie narodowości wykreowanej przez kulturę i o twórczych dokonaniach przybranych synów naszej Ojczyzny – osobistości tej miary, co m.in. Jan Stefani, Mikołaj Chopin, Józef Elsner, Samuel Linde, Oskar Kolberg, Wincenty Pol, Michał Elwiro Andriolli, Teodor Parnicki, Józef Michał Hubert Unrug, Tatiana Szebanowa, Jan Matejko.
Marek Dyżewski jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Studiował również historię sztuki na uniwersytetach we Wrocławiu, w Wiedniu i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli. Zarówno na antenie telewizyjnej, jak i radiowej komentował największe odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Międzynarodowy Festiwal Oratoryjno-Kantatowy Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki im. Grzegorza Fitelberga, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego i Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Jest autorem poetyzowanych przekładów (z łaciny, francuskiego, niemieckiego, hiszpańskiego i włoskiego). Średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” w jego literackiej adaptacji (na podstawie łacińskiego tekstu z katedry z Beauvais) grany był przez Teatr Wielki w Warszawie – na scenie tego teatru i na wielu scenach europejskich. Prowadził wykłady we wszystkich polskich uczelniach muzycznych, na kilku uniwersytetach oraz na towarzyszących ważnym wydarzeniom muzycznym seminariach, konferencjach i warsztatach. Gościnnie wykładał też w Bonn, Norymberdze, Hamburgu, Berlinie, Gandawie, Brukseli, Sankt Petersburgu, Nicei, Paryżu, Wiedniu i Waszyngtonie. W latach 1990–1994 był rektorem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczelnia ta zawdzięcza mu wybudowanie nowej, okazałej siedziby, wzmocnienie kadry profesorskiej, powołanie do życia nowych specjalności, wzbogacenie instrumentarium oraz rozwinięcie kontaktów międzynarodowych. W 2020 r. ukazała się jego książka Ocalić od zapomnienia – zbiór 30 esejów poświęconych polskiej kulturze muzycznej ostatnich dekad.
Marek Dyżewski - rozszerzona nota [pdf]
Klub Muzyki i Literatury zaprasza na uroczystość wręczenia Nagrody Literackiej Czterech Kolumn Stanisławowi Srokowskiemu za tworzenie literatury jako przekazu pamięci
30 września (sobota) 2023 roku o godz. 16.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
W części muzycznej: Diana Viktoria Cel – skrzypce Natalia Czekanowska – fortepian
W programie części muzycznej:
H. Wieniawski – Kujawiak
E. Młynarski – Mazur
O. Rieding – Pieśń polska
Nagroda Literacka Czterech Kolumn jest przyznawana poszukiwaczom i odkrywcom, czyli tym, którzy (parafrazując Blaise’a Cendrarsa) mają odwagę iść aż do końca horyzontu, za dzieła poetyckie lub eseistyczne, napisane w języku polskim, tj. za konkretne książki lub za całokształt twórczości. Nagroda została zainicjowana w 2000 roku przez historyka sztuki, lotnika, sadownika i pisarza Stanisława Pasternaka. Jury, składające się zawsze z pięciu osób (czterech pisarzy lub krytyków i jednego czytelnika) zbiera się na posiedzeniach w Lutyni koło Wrocławia w sadzie brzoskwiniowym w cieniu nieistniejących skrzydeł zabytkowego wiatraka lub we Wrocławiu. Od 2013 roku pracom jury w składzie: śp. Barbara Baworowska (do 2020), Krzysztof Krasuski (od 2021), Stanisław Pasternak, Ireneusz Staroń i Paulina Subocz-Białek, Jerzy Żurko (od 2022) przewodniczy Dorota Heck, a rok później włączyły się w organizację uroczystości wręczenia nagrody Koło Naukowe im. Brunona Schulza i Pracownia Kultury Literackiej XX wieku. Laureaci otrzymują Statuetkę Czterech Kolumn. Nagroda Czterech Kolumn będzie przyznawana wówczas, gdy ukażą się dzieła uznane przez jury za spełniające zasady regulaminu podróży do końca horyzontu.
W 2001 roku nagrodę otrzymali Andrzej Falkiewicz za powieść Ledwie mrok i Tymoteusz Karpowicz za Słoje zadrzewne, w 2002 Henryk Bereza za zbiór Oniriada, Jakub Ekier za tomik Podczas ciebie, Jarosław Marek Rymkiewicz za encyklopedię Leśmian oraz dzieła eseistyczne i poetyckie, w 2003 Krystyna Miłobędzka za twórczość poetycką, Bartłomiej Majzel za zbiór wierszy Bieg zjazdowy, w 2004 Jacek Łukasiewicz za zbiór szkiców Ruchome cele, Piotr Matywiecki za tom Zwyczajna, symboliczna, prawdziwa, w 2005 Kazimierz Hoffman za tom poezji Droga, Jolanta Stefko za powieść Możliwe sny, w 2006 Waldemar Łysiak oraz Rafał A. Ziemkiewicz za felietonistykę, w 2007 Stanisław Dróżdż za Pojęciokształty, w 2008 Janusz Styczeń za twórczość poetycką, w 2010 Maciej Melecki za tomiki wierszy Zawsze wszędzie indziej oraz Przester, w 2011 Joanna Mueller za wiersze Wylinki oraz eseje Stratygrafie, w 2012 Ewa Sonnenberg za twórczość poetycką, w 2013 Henryk Wolniak za neologizmy, w 2014 Jan Polkowski za poezję, w 2015 Marta Kwaśnicka za tom esejów Krew z mlekiem, w 2016 Przemysław Dakowicz za tom esejów Obcowanie, w 2017 Piotr Klimczak za całokształt twórczości, w 2018 ks. Jerzy Szymik za poezję ze szczególnym uwzględnieniem zbioru Dobre wino, w 2019 Artur Nowaczewski za twórczość poetycką, w 2020 Krzysztof Czacharowski za tom Śpiewnik z oka, a Krzysztof Koehler w trzydziestolecie twórczości, w 2021 Barbara Gruszka-Zych za poezję wymiaru osobistego i Kazimierz Nowosielski za całokształt twórczości, w 2022 Wojciech Wencel za poezję i eseje, a w 2023 Stanisław Srokowski za tworzenie literatury jako przekazu pamięci.
Stanisław Srokowski – prozaik, poeta, dramaturg, publicysta. Urodził się na Kresach. Duży rozgłos przyniosły mu książki obrazujące straszliwe ukraińskie ludobójstwo dokonane w latach 1939–1947 na Polakach. Powieści „Duchy dzieciństwa”, „Repatrianci” (blokowani przez ambasadora sowieckiego Aristowa), „Ukraiński kochanek” (wyróżniony w plebiscycie Polskiego Radia jako jeden z najważniejszych utworów 25-lecia RP), „Zdrada”, „Ślepcy idą do nieba” oraz dwa zbiory opowiadań „Nienawiść” i „Strach” stały się wiarygodnym świadectwem tragicznych doświadczeń polskiego narodu. Na podstawie „Nienawiści” Wojciech Smarzowski nakręcił słynny już film „Wołyń”. Trylogia współczesna „Barbarzyńcy u bram”, „Spisek barbarzyńców” i „Barbarzyńcy w salonie” pokazuje kolonizację polskich umysłów przez ideologię marksizmu kulturowego. Wiersze Srokowskiego wraz z twórczością Tymoteusza Karpowicza otwierały nowy awangardowy nurt w polskiej poezji drugiej połowy XX w., zwany nurtem lingwistycznym.
Dodatkowe informacje: www.srokowski.art.pl/biografia.htm
Diana Viktoria Cel – urodziła się we Wrocławiu. Jest uczennicą klasy 6 SM I st. w Trzebnicy w klasie skrzypiec Karoliny Cel oraz SM I st. im. G. Bacewicz we Wrocławiu. Laureatka ponad 40 ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów skrzypcowych i instrumentalnych. Pobiera lekcje mistrzowskie (masterclass) u takich profesorów jak Viktor Kuznetsov, Michaił Kuznetsov, Bartosz Bryła, Zoya Nevgodovska. W bieżącym roku po raz kolejny została stypendystką Prezydenta Wrocławia oraz została wydana jej pierwsza płyta „Moje ulubione utwory”.
Natalia Czekanowska – (Ukraina). pianistka, koncertmistrz, wykładowca. W latach 2009-2018 występowała z orkiestrą Świętograj. Jest koncertmistrzem klasy wokalnej, skrzypiec, domrystów, cymbałów. W latach 2009-2018 pracowała jako wykładowca i pedagog. Współpracowała z zespołami muzycznymi Awantura (2013-2018), Muzyczny Dżem (2014-2017). Koncertowała w ramach cyklu Gramy na Ulicach, pn. „Wspomnień czar” (Szprotawa 2020), brała udział w cyklu koncertów na Festiwalu Słowiańskie Barwy Miłości im. L. Nowikowej (Legnica, Prochowice, Warmątowice Sienkiewiczowskie 2020) oraz w koncertach podczas Szprotawskich Divertimenti (2020).
Spotkanie transmitowane online
