Prowadzenie: Kazimierz Burnat
Oprawa wokalno-muzyczna: Krzysztof Radek
Związek Literatów jest kontynuacją założonego przez Stefana Żeromskiego w 1920 roku Związku Zawodowego Literatów Polskich. Do 1935 roku była to federacja niezależnych stowarzyszeń pisarskich, najpierw zrzeszonych w Zrzeszeniu Związków Zawodowych Literatów Polskich, potem – od 1928 roku nieformalnie kierowanych przez zarząd związku warszawskiego. Od 1935 roku był to już jednolity związek posiadający oddziały terenowe. Nie jedyny zresztą, bo obok niego istniały inne organizacje zrzeszające pisarzy i dziennikarzy. Reaktywowany w 1944 roku, w 1949 zmienił nazwę na Związek Literatów Polskich i charakter – z organizacji o charakterze zawodowym stał się związkiem twórczym. Nominalnie autonomiczny, działał w strukturze kierowanych i dotowanych przez państwo stowarzyszeń twórczych. Zakres autonomii, swobód twórczych i relacji z bieżącą polityką państwa był zresztą przedmiotem nieustannych sporów. Zawieszony w 1981 roku, w okresie stanu wojennego, w 1983 roku został rozwiązany (na mocy międzywojennego prawa o stowarzyszeniach, wchodzącego w skład tzw. ustaw kagańcowych) i w tym samym roku wznowił działalność. Po 1989 roku ZLP działa już na nowych zasadach. Jest samorządny, ale i samofinansujący się. Nowe regulacje prawne uniemożliwiają bowiem finansowanie ze środków państwowych statutowej działalności stowarzyszeń. Po reaktywacji szybko odbudowano strukturę organizacyjną. Obecnie terenowe oddziały ZLP działają we wszystkich ośrodkach wojewódzkich, a ponadto w Słupsku, Radomiu, Ciechanowie i Płocku, zrzeszając łącznie ponad 1300 członków i kandydatów. Statut ZLP określa, że członkami związku „mogą być pisarze polscy bez względu na miejsce zamieszkania: stale zamieszkali w Polsce bądź posiadający obywatelstwo polskie pisarze tworzący w innych językach”. Preambuła zaś powiada, iż „Związek Literatów Polskich zrzesza autorów dzieł literackich niezależnie od ich poglądów, postaw i przyjętych metod twórczych: nawiązuje do tych humanistycznych tradycji, które w kulturze polskiej zawsze były zespolone z troską o dobro kraju i sprawiedliwość społeczną”.
Dolnośląski oddział związku powstał w 1947 roku, prezesem był do 1951 roku Wojciech Żukrowski, do pierwszych członków należeli: Stanisław Dygat, Kamil Giżycki, Marian Jachimowicz, Tymoteusz Karpowicz, Tadeusz Mikulski, Jan Pierzchała, Lilian Seymour, Tadeusz Zelenay, Jakub Zonszajn.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu zapraszają na „Monologi pana H. czytanie performatywne albo stand-up” Henryka Koczana pt. „Bajki ze Stumyślowego Lasu”
5 kwietnia (sobota) 2025 roku o godz. 16.00
Spotkanie zamknięte
W części muzycznej: Magdalena Just – harfa Beata Solnicka – skrzypce
Patronat honorowy prof. Wojciech Szczerba – Rektor Ewangelikalnej Wyższej Szkoły Teologicznej we Wrocławiu
Henryk Koczan – kulturoznawca, menedżer, działacz społeczny, polityczny, regionalny, osiedlowy i multimedialny. Od 1980 roku przez całą ostatnią dekadę PRL-u pracował we wrocławskich instytucjach kultury (Dolnośląskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Teatr Drugie Studio Wrocławskie, Ośrodek Kultury i Sztuki) jako redaktor, wydawca, impresario i teatrolog, współtworząc m.in. „Wrocławski Informator Kulturalny”, „Notatnik Teatralny”, działania i wystawy performatywne. Był aktorem Teatru Zielona Latarnia, organizatorem Turniejów poetyckich „O kropkę Że” i innych projektów artystycznych. W III RP przez prawie 20 lat przedsiębiorca, prezes zarządu, strategic and creative director spółki ORPHA, jednej z pierwszych, wiodących agencji reklamowych typu full service, w której zrealizował wiele kampanii promocyjnych dla czołowych polskich przedsiębiorstw, instytucji publicznych i organizacji pozarządowych. Uzyskał wyróżnienia biznesowe, m.in. Certyfikat Przedsiębiorstwo Fair Play i Dolnośląski Certyfikat Gospodarczy oraz nagrody na ogólnopolskich konkursach reklamy i marketingu. Od 2010 roku pełnił m.in. funkcje Doradcy Wojewody Dolnośląskiego, Doradcy Zarządu Wrocławskiego Medycznego Parku Naukowo-Technologicznego, Dyrektora Biura Poselskiego i Asystenta Posła Sławomira Piechoty. Był członkiem Rady Społecznej ZOZ Provita, Przewodniczącym i Wiceprzewodniczącym Rady Programowej TVP Wrocław, Przewodniczącym Rady Osiedla Ołbin. Od 2024 roku ponownie pracuje w Ośrodku Kultury i Sztuki we Wrocławiu na stanowisku wicedyrektora.
Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu zaprasza na prezentację książki Anny Janko pt. „Załamanie pogody. Wiersze z lat 1973–2024”
Prowadzenie Karol Maliszewski
W części muzycznej Dieter Kalka
1 kwietnia (wtorek) 2025 roku o godz. 18.00
Wstęp wolny. Zapraszamy
Z książki Załamanie pogody. Wiersze z lat 1973–2024:
Gdy po raz trzeci zamieszkałam we Wrocławiu, poczułam, że ten powrót jest symboliczny: to tu, we wrocławskim radiu, zadebiutowałam kiedyś jako 16-latka. Może dlatego zdecydowałam się na publikację tomu wierszy zebranych – minęło 50 lat... A może zrobiłam ten ryzykowny krok, bo poczułam, że droga ucieka mi spod nóg? Tymi wszystkimi wierszami oglądam się za siebie, zanim będę miała odwagę znów popatrzeć w przód.
Anna Janko – poetka, felietonistka, autorka książek prozatorskich. Ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Pracę magisterską napisała u prof. Marii Janion. Wydała m.in. Diabłu świeca, Koronki na rany, Zabici czasem długo stoją, Dziewczyna z zapałkami, Mała zagłada, Finalistka. Opublikowana w 2015 roku „Mała zagłada” stała się ważnym głosem w dyskusji o tzw. wojennej traumie drugiego pokolenia i otrzymała wiele nagród (m.in. Nagrodę miesięcznika „Nowe Książki”, „Warszawską Premierę Literacką”, „Nagrodę Literacką miasta st. Warszawy”, Nagrodę Literacką „Gryfia”, a także nominację do nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej). Jako jedna z dwóch polskich książek, „Mała zagłada” znalazła się w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus 2016. Jest wieloletnią felietonistką „Zwierciadła”, a jako poetka zadebiutowała w dwutygodniku „Życie Literackie”. Tłumaczona m.in. na niemiecki, francuski, angielski, czeski, węgierski, serbski, chorwacki. Mieszkała w kilku miastach, najdłużej w Warszawie; od niedawna po raz trzeci we Wrocławiu... Członkini SPP i PEN-Clubu. Załamanie pogody to zbiór wierszy pisanych w latach 1973–2023.
Karol Maliszewski – poeta, prozaik i krytyk literacki. Profesor Uniwersytetu Śląskiego Wrocławskiego pracujący na Wydziale Komunikacji Społecznej i Mediów, zajmuje się najnowszą poezją, literaturą Dolnego Śląska, krytyką literacką i dydaktyką creative writing. Opublikował kilkanaście tomów wierszy, liczne utwory prozatorskie i szereg zbiorów tekstów krytycznoliterackich, z których ostatnio ukazały się Bez zaszeregowania. O nowej poezji kobiet oraz Język w ogniu i inne metafory krytycznoliterackie.
Źródło i dodatkowe informacje: wikipedia.org
Dieter Kalka – poeta, prozaik, tłumacz, autor piosenek i sztuk teatralnych. Studiował elektronikę i matematykę w Ilmenau, został skreślony z listy studentów z powód politycznych. W latach 1985–1987 organizował nielegalne festiwale takie jak „Ringelfolk”, później Pierwsze Alternatywne Targi Książki (Lipsk 1990). Tłumaczy polską poezję m.in. Ludmiły Marjańskiej, Bohdana Zadury, Krzysztofa Paczuskiego, Wacława Oszajcy, Marka Śniecińskiego, Marty Fox, Marka Wojdyło, Jakuba Malukow-Daneckiego, Aleksander Rozenfeld, Jolanty Pytel, Władysława Klępki, Waldemar Dras i Józefa Barana. Publikuje w polskiej prasie literackiej m.in. w „Akcencie”, „Czasie Kultury”, „Przekładzie”, „Studium”, „Wyrazach”, „Formacie”, „Kartkach”, „Liście Oceanicznym” (Toronto).